In memoriam
In Memoriam
Henri Tilleman, ” ere voorzitter ” van De Mandelbie, geboren te Eernegem op 6 augustus 1932 en overleden te Roeselare op 28 augustus 2021
Henri was sedert de jaren 70 de drijvende kracht achter de Roeselaarse imkersvereniging en is al die jaren enthousiaste voorzitter geweest tot hij in 2014 de scepter heeft overgedragen.
Velen onder ons zijn pas na 2014 lid geworden van De Mandelbie en hebben Henri dus eigenlijk niet goed meer gekend, vandaar hieronder een bloemlezing van zijn rijk gevulde leven.
Henri, leerkracht zijnde, deelde met zijn leerlingen een passie voor muziekcultuur, bloemen, vogels, en in het bijzonder voor de zoemende bijtjes. Vol passie en vuur sprak hij over het mysterieuze leven van de bijen, over bijensteken en bij-onvriendelijke buren, …
Als jong ventje, toen nog wonende in Eernegem, ging hij samen met zijn jongere broer Willy, zijn eerste bijenzwerm gaan scheppen bij een verre neef, Sissen Tilleman. Toen heeft hij met de eerste bijensteek de bijenmicrobe te pakken gekregen en die heeft hem nooit meer losgelaten. Met één zwerm had Henri natuurlijk niet genoeg. Snel had hij meerdere volken staan, ondanks licht protest van zijn ouders.
Ondertussen is ook Henri “zijn” koningin Denise tegengekomen en dankzij haar is het enthousiasme voor de bijen nog toegenomen. Het koppeltje kwam in Roeselare wonen en werd lid van De Mandelbie.
Henri was na een tijd echter niet tevreden over het bestuur en plande een soort ” staatsgreep “. Hoe ging dit in zijn werk ?
De vergaderingen gingen in die tijd door in ” De Zalm ” , een café in Roeselare. Het bestuur zat altijd vooraan. Henri had met enkele andere kompanen afgesproken om samen naar voor te komen. Henri betrad het spreekgestoelte en richtte zich tot het oude bestuur : ” wij kondigen hier vanavond de wisseling van het bestuur aan. Jullie worden afgezet en wij leiden vanaf nu de imkersvereniging”.
Vanaf die tijd ( volgens de overlevering moet dit eind de jaren 70 geweest zijn ) ging het De Mandelbie voor de wind. Henri had een duidelijke visie : de imkerij op een hoger niveau brengen en dit door middel van voordrachten, lessenreeksen voor imkers in spe, reizen om te leren.
Bijencursussen waren in die tijd nog een nieuw fenomeen en Henri moest dus zelf het koud en het warm water uitvinden : cursusboeken samenstellen, lesgevers zoeken, een bijenstand oprichten ( in het PCLT samen met zijn jeugdvriend Daniel Bonte ), leslokalen vinden, het nodige didactisch materiaal bijeenscharrelen, alles praktisch organiseren. Van heinde en en verre komt men om deze cursussen te volgen, ook van buiten de provincie West-Vlaanderen. Niet alleen beginnende imkers maar ook zij die reeds jaren bijen houden volgden deze lessen om hun kennis op te frissen.
Het bijzondere is dat Henri via zijn passie mensen zichzelf liet overstijgen. Vele spontane getuigenissen van oud-(bijen)leerlingen tonen dit ten volle aan.
Henri gaf als leerkracht les in sleuteljaren, waaronder het eerste studiejaar, maar vooral in het zesde leerjaar waarbij de kinderen dan mede op basis van zijn wijze raad georiënteerd werden naar de gepaste richting. Hij stond gekend als enigszins streng, maar schijnt bedriegt. De ervaring leert dat de in de ogen van de studenten de meest strenge professoren soms het meest student-vriendelijk zijn.
Henri gaf zijn passie voor de natuur niet alleen door aan zijn leerlingen. Hij was ook actief in het Wielewaal in het centrum voor Natuurbeschermingseducatie.
Het aantal imkers die door hem zijn aangestoken en gestart met imkeren valt niet te tellen. De Mandelbie transformeerde hij van een stofferige club met sigaren rokende heren in het café De Zalm tot een dynamische performante club van professionele imkers. Hij ondersteunde persoonlijk tal van cursisten,via een soort peterschap, om toch maar zeker te zijn dat ze de moeilijke stiel van het imkeren voldoende onder de knie zouden krijgen .
Met Henri verloren we een bijzonder iemand die in ons leven een bepalende rol heeft gespeeld en onze vereniging De Mandelbie op de landkaart plaatste !
( De tekening is van Verhelst Alain , waarin hij Henri typeert als bijenvriend, schoolmeester, natuurgids en bloemenliefhebber )